Co to jest grzybica stóp?
Grzybica stóp najczęściej dotyczy bocznych powierzchni stóp, podeszew oraz przestrzeni międzypalcowych. Choroba ta bardzo często współistnieje z grzybicą paznokci. Najczęstszy patogen odpowiedzialny za zmiany grzybicze to Trichophyton rubrum. Wyróżnia się trzy postaci grzybicy stóp: międzypalcową, potnicową oraz grzybicę złuszczającą (o której będzie mowa w dzisiejszym tekście).
Czym jest grzybica złuszczająca?
Grzybica złuszczająca nazywana jest też mokasynową lub hiperkeratotyczną. U jej podłoża leżą zazwyczaj błędy higieniczne. Choroba objawia się świądem, rogowaceniem i łuszczeniem naskórka o charakterze drobnopłatowym. Oznacza to, że fragmenty złuszczonego naskórka są małe. Pod warstwą złuszczonej skóry widoczne bywa zaczerwienienie. Dodatkowo skóra jest sucha, pozbawiona elastyczności i sprawia wrażenie posypanej mąką [1].
Leczenie grzybicy stóp
Wyróżniamy leczenie miejscowe oraz ogólne. Terapia ogólna stosowana jest w cięższych przypadkach, opornych na leczenie, w których występują rozległe zmiany. Wtedy doustnie zleca się stosowanie terbinafiny, flukonazolu oraz itrakonazolu, które są metabolizowane w wątrobie. W większości przypadków skuteczne jest jednak leczenie miejscowe opierające się na preparatach zawierających pochodne imidazolu. Dlatego, gdy pojawi się grzybica złuszczająca Canespor będzie skutecznym rozwiązaniem. Preparat ten posiada w składzie bifonazol i należy go nanosić na skórę raz dziennie. Można go zakupić w aptece bez recepty. Niejednokrotnie proces leczniczy trwa wiele miesięcy, najczęściej jednak efekty są widoczne już po 4-6 tygodniach leczenia. Nie należy samemu decydować o ukończeniu terapii, ponieważ predysponuje to do wystąpienia nawrotów. Oprócz kremów w aptekach dostępne są także pudry, spraye do stóp, lakiery do paznokci (jeżeli współwystępuje grzybica paznokci) [2].
Jak zdiagnozować, czy obserwowane zmiany mają podłoże grzybicze?
Objawy grzybicy. W przypadku pojawienia się podejrzanych zmian na stopach należy niezwłocznie udać się do dermatologa. Ostateczną diagnozę można postawić tylko na podstawie badań mykobiologicznych. Polegają one na pobraniu materiału biologicznego ze zmian skórnych (najczęściej należy je zeskrobać) i przesłaniu ich do laboratorium, gdzie zostaną ocenione pod mikroskopem. W czasie oczekiwania na wynik można wdrożyć leczenie empiryczne (ukierunkowane na najbardziej prawdopodobny patogen). Badanie mykobiologiczne jest niezbędne w procesie diagnostycznym, ponieważ pozwala odróżnić grzybicę złuszczającą od łuszczycy, łupieżu rumieniowego, infekcji bakteryjnych lub wyprysku potnicowego [1,2].
Jak się uchronić przed nawracającą grzybicą?
W ciężkiej, nawracającej grzybicy najlepiej zastosować tzw. odgrzybianie skarpetek oraz butów (ewentualnie zakup nowych). W celu zapobiegania przenoszenia grzybicy z chorych palców stóp na zdrowe należy używać różnych pilników i cążek odpowiednio do zdrowych i chorych paznokci. Co więcej, powinno się starannie osuszać stopy po każdej kąpieli lub wizycie na basenie. W miejscach publicznych konieczne jest noszenie klapek ochronnych [2,3].
Bibliografia:
[1] – Kądziela – Wypyska G., Miturska R., Wawrzycki B., Chodorowska G., Profilaktyka i leczenie grzybic, Medycyna Rodzinna 5/2004, s. 201-204
[2] – Stefania Jabłońska, Sławomir Majewski, Choroby skóry i choroby przenoszone drogą płciową PZWL 2005
[3] – https://www.mp.pl/pytania/pediatria/chapter/B25.QA.7.7.8.